KOREA
อาคานิชิ จิน RETURN !! KAT-TUN ไม่มีการยุบวง ! (2007-04-21)
จากการรายงานของ johnnys-net.jp อาคานิชิ จิน ได้เดินทางกลับมาถึงญี่ป่นเมื่อวันที่ 19 เมษายนที่ผ่านมา และมีการแถลงข่าววันที่ 20 เมษายนพร้อมหน้าทั้งสมาชิกคัตตุน
โดยที่อาคานิชิ จินจะขึ้นคอนเสิร์ตเซอร์ไพรส์แฟนเพลงวันที่ 21 เมษายนนี้ด้วย และจบรอบสุดท้ายที่โตเกียวโดม สำหรับงานแถลงข่าวมีขึ้นเมื่อเวลาบ่ายโมงประเทศไทย ได้พูดถึงเกี่ยวกับตอนที่จินอยู่ที่แอลเอ เป็นเวลาครึ่งปี และเพื่อนในวงก็พูดถึงจิน จินได้กล่าวขอโทษแฟนๆที่ปล่อยให้รอ และเขาจะกลับมาตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่ ส่วนเรื่องวงคัตตุนนั้นจะไม่มีการยุบวงแต่อย่างใด
บทสัมภาษณ์จากอาคานิชิ จิน
― 「ช่วยบอกหน่อยครับว่าไปเรียนต่อที่ไหน อย่างไร เมื่อไหร่ เพื่ออะไรครับ」
赤西 「ก็ตั้งแต่กลางเดือนตุลา ไปที่โรงเรียนสอนภาษาที่ลอสแองเจลิสเพื่อเรียนภาษาอังกฤษครับ」
― 「แล้วกลับมา…..?」
赤西 「เมื่อวานครับ」
― 「ได้ยินมาว่าระหว่างอยู่ที่โน่นมีการโยกย้ายเปลีย่นที่เรียนด้วย เป็นความจริงหรือเปล่า?」
赤西 「คือจะบอกว่าเปลี่ยนก็ไม่ใช่อ่ะครับ คือข่าวมันแพร่งพรายไปตั้งแต่ตอนที่ผมกะจะเรียนที่นั่นแรกๆแล้วทำให้คนแตกตื่น ผมก็เลยย้ายที่เรียนมากกว่า」
― 「รู้สึกอย่างไรกับการใช้ชีวิตในฐานะนักเรียนต่างชาติ?」
赤西 「อืม นั่นสินะ ก็ใช้ชีวิตแบบธรรมดาแหละครับ ใช้ชีวิตแบบ 1วัน 10ดอลล่าร์ก็มีครับ」
― 「แล้วทำอย่างอื่นหรือเปล่านอกจากเรียน?」
赤西 「ครึ่งหลังเนี่ย ผมก็ทำ Voice Training สำหรับการกลับมาญี่ปุ่นครับ」
― 「กับคนอเมริกาหรอ?」
赤西 「ครับ ใช่ครับ」
― 「คือในช่วง ครึ่งปีที่ผ่านมาเนี่ย มีข่าวลือเยอะมากว่าคุณไปกลับญี่ปุ่นอยู่บ่อยๆ จริงหรือเปล่า?」
赤西 「ไม่เคยกลับมาญี่ปุ่นเลยนะครับ」
― 「ไม่เลยเหรอครับ?」
赤西 「ใช่ครับ ก็หลังจากที่ไปตอนกลางเดือนตุลา ผมก็อยู่ที่ลอสแองเจลิสตลอดจนถึงเมื่อวานนี้เลยล่ะครับ จริงๆนะ」
― 「แต่ว่ามีคนบอกว่าเจอคุณเดินอยู่ที่ชิบุย่าไม่ก็รปปงงิบ่อยๆนะ?」」
赤西 「เอ๊ะ อย่างนั้นเหรอครับ สงสัยท่าทางจะมีกี่ร่างก็ไม่พอแล้วแฮะ(หัวเราะ)」
― 「คือผมสงสัยเรื่องงานนิดหน่อยครับ คัททุนกำลังอยู่ในระหว่างออกคอนเสิร์ต คือว่าจะไปร่วมกับเค้ามั้ยครับเนี่ย?」
赤西 「คือว่าตั้งแต่พรุ่งนี้ก็จะมีคอนเสิร์ตที่เซนได ผมก็ตั้งใจว่าจะไปโผล่หน้าโผล่ตาไปทักทายแฟนๆกับเขาหน่อย คือจะไปแหละครับ」
― 「มีแต่ข่าวลือว่าสงสัยจะกลับมาขึ้นคอนเสิร์ตที่โตเกียวโดมมากกว่า แต่จู่ๆก็โผล่ไปหาแฟนๆที่เซนไดเลยว่างั้น?」
赤西 「อืม ใช่ครับ」
― 「ในครึ่งปีมานี้ อีก 5 คนที่เหลือก็ทำงานกันอย่างเต็มที่ในช่วงที่อาคานิชิคุงไม่อยู่ รู้สึกอย่างไรกับเพื่อนๆบ้าง?」
赤西 「รู้สึกขอบคุณ แล้วก็ที่พูดไปแล้ว รู้สึกผิดด้วย」
― 「ไปเรียนภาษาอังกฤษมาใช่ไหมครับ ไหนลองทักทายแฟนๆเป็นภาษาอังกฤษหน่อยสิ」
赤西 「I’m sorry for the confusion that I’ve caused. and thanks for waiting.」
― 「แล้วไปอยู่ที่นู่น สนใจบ้างรึเปล่าว่า KAT-TUN?เค้าทำงานอะไรกัน」
赤西 「นั่นสินะครับ ผมก็ตามข่าวจากเนตนี่แหละครับ อย่างเช่นว่า ท่อนที่ผมร้องใครร้องไปแทนแล้วนะ?พอรู้ว่าเป็นอุเอดะก็รู้สึกว่าเค้าเท่มากเลย」
― 「พูดถึงแฟนๆหน่อยครับ
赤西 「ขอบคุณจริงๆที่รอผมมาตลอด จะเรียบเรียงแต่ละสิ่งแต่ละสิ่งในวันนี้ พยายามทำให้ดีขึ้น แล้วก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ」
บทสัมภาษณ์ของเพื่อนๆร่วมวง
คาเมะ:จัง 「ผมรู้สึกว่าพวกเราคงจะสร้างปัญหาให้แฟนๆทุกคนและก็รู้สึกอยากจะขอโทษทุกๆคนด้วย ตอนที่อาคานิชิจะไปตอนแรก เขาก็ให้ผมพูดความเห็นของผมในงานแถลงข่าวนะ แต่ตอนนั้นน่ะ ผมรู้สึกว่า『ทำไมจู่ๆถึงต้องมาไปเรียนต่อตอนนี้ด้วยฟะ?』ซึ่งเป็นอะไรที่ผมทำใจยอมรับยากนะ
กับอาคานิชิน่ะอยู่ด้วยกันตลอดตั้งแต่เป็นจูเนียนร์ กี่ปีมาแล้วนะ ประมาณ 8ปี 9ปี?(ตรงนี้จินรีบหันมาบอกว่า 8 ค่ะ 555+)ให้พูดตามตรงผมบอกได้เลยว่าผมเองก็รู้แหละว่าเขาคิดยังไง ผมรู้ว่าเขาไม่ได้จะออกไปไหน เพราะฉะนั้นผมก็เลยคิดว่าพวกเราที่เหลืออีก 5 คน ต้องพยายามทำให้ดีที่สุดนะ
แล้วก็แต่ละคนแต่ละคนในคัททุน ก็สร้างสีสันให้กับวงไปคนละแบบ พอทุกคนมารวมกัน ทำให้คัททุนดูเป็นวงที่ยิ่งใหญ่ เพราะฉะนั้นแล้วผมคิดว่าถึงอาคานิชิจะไปเรียนรู้อะไรต่อมิอะไรที่อเมริกา พวกผมเองก็ต้องเรียนรู้การทำงานไปเรื่อยๆ แต่ละอย่างๆ แล้ววันนี้ที่เราได้มีโอกาสกลับมาอยู่ต่อหน้าทุกคนอีกครั้งพร้อมกันทั้ง 6 คน ผมบอกได้เลยว่ารู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมาก
ครึ่งปีที่ผ่านมา ผมได้เรียนรู้อะไรมากมาย ตอนที่เขาอยู่อเมริกา ก็มีข่าวต่างๆออกมาเยอะ เขาก็โทร.มาหาผมไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งนะ ผมก็บอกเขาว่า 『นี่ รู้หรือเปล่าว่าเขาว่านายว่าอย่างงั้นงี้ๆ น่ะ』อาคานิชิก็บอกว่า『ห๊ะ จริงเหรอ?』ส่วนใหญ่ก็คุยกันแบบนี้ ยังไงผมคิดว่าต่อจากนี้ไปพวกเราก็คงพยายามด้วยกัน ไม่เปลี่ยนแปลงครับ」
จุนโนะ: 「ง้า โดนแย่งบทพูดไปหมดซะแล้ว(หัวเราะ)ตอนแรกที่เขาจะไปเรียนต่อและออกมาแถลงข่าวน่ะครับ ผมเองก็ยืนอยู่ ญ ที่นั้นด้วย ราวๆกับว่าไปส่งเขาแหละนะ แน่นอนว่าที่ไปส่งน่ะอยากจะให้เขารับรู้ว่า ทุกคนที่เหลืออยู่ที่นี่ ก็พยายามกันอยุ่ เพราะฉะนั้นก็อยากจะให้เขาพยายามตอนที่ไปเรียนต่อด้วยเช่นกัน ความจริงแล้วก็มีติดต่อกันบ้างนะ นานๆครั้ง แล้วก็ได้ไปเจอกันที่นิวยอร์คด้วย 6เดือนที่ผ่านมา ไม่ได้รู้สึกว่าฟ้ามันใสเลย ในฐานะที่อาคานิชิคุงก็เป็นสมาชิกคนหนึ่งในวง ผมก็อยากให้เขาพยายามกับการไปเรียนต่อครั้งนี้เพราะเป็นเป้าหมายที่เขาตั้งใจเอาไว้แล้ว แล้ว 6 เดือนก็จบลง พวกเราได้มาอยู่พร้อมกันตรงนี้ 6 คนอีกครั้ง ผมก็คิดว่าอาจจะเป็นการเริ่มต้นอะไรใหม่ๆที่ดีกว่าเดิมก็ได้ต่อจากนี้ไปผมจะพยายามทำงานในส่วนของตัวเองให้ดี รวมทั้งงานที่ทำร่วมกันทั้ง 6 คนด้วย ทุกๆคนก็เหมือนกัน ตั้งใจทำงานกันด้วยนะครับ(หัวเราะ)」
โคคิ: 「ก่ออื่นเลยที่พวกเราสร้างปัญหากันไว้มากมาย ต้องขอบคุณทุกคนที่เข้าใจ และต้องขอโทษทุกๆคนเป็นอย่างสูงด้วย คือผมไม่ได้ไปงานแถงข่าวเมื่อคราวก่อนที่เขาจะไป ให้ผมพูดตามตรงเลยนะ ให้พูดตรงๆเลยอ่ะ ว่าตอนได้ยินเรื่องไปเรียนต่อครั้งแรก ผมคิดว่า 『นี่มันอะไรกัน?』ผมรู้สึกสับสนมาก แล้วก็ยอมรับไม่ได้ด้วย
แต่ก็นะเหมือนที่ทางุจิคุงพูดนั่นแหละ ครึ่งปีที่ผ่านมาทำให้พวกเราคัททุนแข็งแกร่งขึ้น บอกตามตรงเลยว่า ใน 6 เดือนนี้พวกเราเจอปัญหาที่ทำให้กลุ้มใจอะไรต่อมิอะไรมามากมาย อืมแต่ว่านะ อาคานิชิก็กลับมาอยู่ตรงนี้แล้ว ผมได้คุยกับเขาแล้วครั้งนึงที่นิวยอร์ค ผมพูดกับเขาค่อนข้างเครียดเลยแหละ(ตรงนี้เขาตัดไป แต่โคคิบอกจินว่า รู้มั้ยคนอื่นเขาลำบากแค่ไหน แบบนี้ล่ะค่ะ) แต่สุดท้ายเขาก็กลับมาแล้วล่ะ」
อุเอดะ:「ผมเองก็เหมือนกับทุกๆคนแหละครับ ก็มีติดต่อกับจินบ้าง แน่นอนว่าคัททุนน่ะยังไงก็ต้องมี 6 คนครับ ถึงครั้งปีที่ผ่านมาพวกเราจะทำงานกันแค่ 5 คน แต่ว่าในสมองของพวกผมทุกคนก็มีอาคานิชิอยู่ที่นั่นด้วย พวกเราเตรียมพร้อม เตรียมใจกันไว้แล้วว่าไม่ว่าอาคานิชิจะกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้นะ พวกเราพร้อมเสมอ จากนี้ไป อาคานิชิก็จะกลับมาแล้ว ถ้ามีเขาเข้ามารวมกับคัททุนที่พัฒนายิ่งๆขึ้นไปตอนนี้แล้วล่ะก็ คงจะเป็น 『Super KAT-TUN』อย่างแน่นอน」
นากามารุ: 「ถ้าจะให้พูดความรู้สึก ก็มีมากจนไม่รู้จะพูดยังไงนะครับ เอาเป็นว่า ปรกติเราเคยอยู่กันพร้อมหน้า 6 คน แต่จู่ๆอาคานิชิก็หายไปก็ต้องรู้สึกเหงากันเป็นธรรมดา แล้วก็การที่เขาหายไปแบบเนี้ย ก็สร้างปัญหาให้หลายๆคนนะ ตอนนั้นก็รู้สึกด้วยว่า รีบๆกลับมาเร็วๆเหอะ แล้ว 3 เดอืน ครึ่งปีก็ผ่านไปจนมาถึงวันนี้ ยังไงพวกเราทั้ง 6 คนคัททุนก็จะพยายามต่อไปครับ」
credit : http://isekiya1.blog47.fc2.com